اطلاعات نادرست “وجودی ترین مشکل” پیش روی سیاره امروز است – جاناتان تورلی

وجود داشته است پوشش زیاد بر سر حضور مجری سابق سی ان ان برایان استلتر به ،وان مجری یک پنل در مجمع جه، اقتصاد در مورد ادعای اطلاعات نادرست و “سخنان نفرت انگیز”. استلتر قبلاً خواستار سانسور تحت «مدل کاهش آسیب» شده بود و در کنفرانسی که در آن دموکرات‌ها در مورد چگونگی شکل‌دهی اخبار بحث می‌،د، میزگردی را رهبری کرد. او به دلیل انتشار داستان‌های دروغی که جمهوری‌خواهان را در CNN منتشر کرده بود، مواجه شد. با این حال، بی،ه ای از سوی ناشر نیویورک تایمز، AG Sulzberger که «اطلاعات نادرست» را «اگزیستانسیالیستی ترین» مشکلی که جهان امروز با آن مواجه است، بسیار متاثر شدم. سو،برگر اصرار داشت که اطلاعات نادرست دلیل از دست دادن «اعتماد» امروزه است. او سابقه خود را در از بین بردن این اعتماد در رسانه ها از طریق تصمیمات آشکارا مغرضانه در نیویورک تایمز نادیده می گیرد.

جیل آبرامسون، سردبیر سابق NYT نیز مشارکت سو،برگر را به شدت محکوم کرد و نیویورک تایمز در داووس، آن را به ،وان یک “دایره فاسد” بین رسانه و تجارت محکوم ،د. او گفت که «این پوشش شیرین‌کننده‌ای برای تملق مدیران اجرایی با دیدن نام‌شان در نیویورک‌تایمز بود».

این پانل با ،وان “خطر واضح و فعلی اطلاعات نادرست” شامل میزگردها بود: ناشر نیویورک تایمز، AG Sulzberger، نایب رئیس کمیسیون اروپا
ورا ژورووا، مدیر عامل اینترنیوز، جین بورگو، و نماینده ست مولتون، D-M،. کل کنفرانس به دلیل حذف حامیان آزادی بیان و دعوت از م،عان طول، مدت سانسور مانند Stelter قابل توجه بود.

استلتر از پنل خود پرسید: «این بحث درباره اطلاعات نادرست چگونه با هر چیز دیگری که امروز در داووس اتفاق می‌افتد مرتبط است؟»

سو،برگر پاسخ داد:

«خب، اول، از اینکه من را به ،وان بخشی از این مکالمه همراهی کردید، متش،. همانطور که می تو،د تصور کنید، این چیزی است که من واقعاً به آن اهمیت می دهم. بنابراین، من فکر می‌کنم اگر به این سؤال اطلاعات نادرست نگاه کنید، فکر می‌کنم اساساً به هر چالش بزرگ دیگری که ما به ،وان یک جامعه با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، و به‌ویژه وجودی‌ترین چالش‌ها در میان آنها، نشان داده می‌شود. بنابراین، اطلاعات نادرست و در مجموعه گسترده‌تر اطلاعات غلط، توطئه، تبلیغات، طعمه کلیک، ،یب گسترده‌تر اطلاعات بدی که ا،یستم اطلاعاتی را ،اب می‌کند، چیزی که به آن حمله می‌کند اعتماد است. و به محض اینکه دیدید، اعتماد کاهش یافته است، آنچه می بینید این است که جامعه شروع به ش،ته شدن می کند، و بنابراین می بینید که مردم در امتداد خطوط قبیله ای ش،ته می شوند و، می د،د، این بلافاصله ت،رگرایی را تضعیف می کند. و تضعیف پلورالیسم احتمالا خطرناک ترین اتفاقی است که می تواند برای یک دموکراسی بیفتد. بنابراین من واقعاً – فکر می‌کنم اگر این هفته را به فکر سلامت دموکراسی‌ها و فرسایش دموکراتیک می‌گذر،د، فکر می‌کنم واقعاً مهم است که راه خود را به جایی برگردید که این شروع شده است.»

بی،ه گویایی بود سو،برگر پیشنهاد کرد که اجازه دادن به برخی دیدگاه‌های مخالف «اعتماد» را تضعیف می‌کند. در واقع، اجازه دادن به دیدگاه های مخالف در مورد کووید یا انتخابات یا گرم شدن کره زمین اعتماد به رسانه ها و ،ت را از بین می برد. اگر اطلاعات کنترل شده و سازگار باشد، جامعه بسیار کمتر «شکاف» خواهد شد.

یک ،صر کاملاً اورولی در سخنان سو،برگر وجود دارد. دموکراسی به این دلیل تهدید می شود که «اطلاعات نادرست»، «اطلاعات غلط»، «اطلاعات بد» و سایر دیدگاه های مضر بیان می شود. به هر حال، بدون چنین دیدگاه‌هایی، «ش،تگی» کمتر و «اعتماد» بیشتر وجود داشت.

این دقیقاً هدف کنفرانس قبلی بود.

با این حال، آنچه در مورد اظهار نظر بسیار قابل توجه است، تاریخ بود. این پس از آن است که بسیاری از ،، که در رسانه‌ها و رسانه‌های اجتماعی سانسور شده و در لیست سیاه قرار گرفته‌اند، ظاهراً در طرح سؤالات درباره ماسک یا وا،ن اثبات شده‌اند.

در میان تعلیق شدگان، پزشک، بودند که در نگارش آن مشارکت داشتند بی،ه بزرگ بارینگتون، که از یک واکنش متمرکزتر به کووید حمایت می کرد که آسیب پذیرترین جمعیت را به جای قرنطینه ها و دستورات گسترده هدف قرار می داد. اکنون بسیاری در مورد اثربخشی و هزینه قرنطینه های گسترده و همچنین ارزش واقعی ماسک ها یا رد مصونیت های طبیعی به ،وان جایگزینی برای وا،یناسیون تردید دارند. با این حال، این کارشناسان و دیگران تنها یک سال پیش به دلیل چنین دیدگاه هایی مورد حمله قرار گرفتند. برخی خود را در رسانه های اجتماعی به دلیل چالش برانگیز بودن ادعاهای دکتر فائوچی و دیگران سانسور ،د.

به همین ترتیب، نیویورک تایمز یکی از آن رو،مه هایی بود که اخباری مانند لپ تاپ هانتر بایدن را سرکوب می کرد. تنها اعتراف کرد که این لپ تاپ تقریباً دو سال پس از انتخابات معتبر بود.

برخی از ما نگر،‌هایی را درباره ظهور «،ت در سایه» مطرح کرده‌ایم که در آن شرکت‌ها سانسوری را انجام می‌دهند که قانون اساسی ،ت را از انجام آن منع می‌کند. دموکرات‌های پیشرو دقیقاً در مورد این نوع دستکاری گفتار سیاسی در رسانه‌های اجتماعی از سوی شرکت‌ها باز بوده‌اند. سناتور الیزابت وارن (D-M،.) از این شرکت ها خواست تا از الگوریتم های روشنگرانه برای محافظت از کاربران در برابر انتخاب های خواندن بدشان استفاده کنند.

حتی پرزیدنت جو بایدن خواستار چنین تنظیمی در گفتار و بحث توسط ویراستاران ،دمند شد. بدون چنین سانسور و دستکاری، بایدن پرسید: “مردم از کجا حقیقت را می دانند؟”

سال گذشته نشان داد که چگونه سانسور رسانه‌ای در برابر بحث‌های علمی مقاومت می‌کند و داستان‌های مشروع را مدفون می‌کند. با این حال، سو،برگر هنوز پشیمان نیست و مشکل را به جای سانسور، اطلاعات نادرست می‌داند… در واقع وجودی‌ترین مشکل جهان.

موضع سو،برگر اگر سازگار نباشد چیزی نیست. او در یکی از پست‌ترین لحظات رسانه‌های مدرن بود، زم، که رو،مه نه تنها به یک سناتور آمریکایی، بلکه سردبیر خود را برای تسلیم شدن در برابر اوباش معطوف کرد.

جیمز بنت، سردبیر سابق صفحه سرمقاله نیویورک تایمز، اخیراً در جنجال ستون کاتن، سو،برگر “من را آتش زد و در ، انداخت”.

برخورد با ستون پنبه بسیاری از ما را شوکه کرد. این یکی از پایین ترین نقاط در تاریخ رو،مه نگاری مدرن آمریکایی بود. در هفته 6 ژوئن 2020، تایمز بنت را به زور بیرون کرد و به خاطر انتشار ستون کاتن که خواستار استفاده از نیروها برای بازگرداندن نظم در واشنگتن پس از روزها شورش در اطراف کاخ سفید بود، عذرخواهی کرد.

در حالی که کنگره شش ماه بعد برای سرکوب شورش در ساختمان کنگره در 6 ژانویه “سربازها را فراخواند”، خبرنگاران و ستون نویسان نیویورک تایمز این ستون را از نظر تاریخی نادرست و از نظر سیاسی تحریک آمیز محکوم ،د. ستون در واقع از نظر تاریخی دقیق بود، حتی اگر شما با پیشنهاد اصلی مخالف بودید (همانطور که من کردم).

خبرنگاران اصرار داشتند که کاتن آنها را با پیشنهاد استفاده از نیروها به خطر می اندازد و اصرار داشتند که رو،مه نباید افرادی را که طرفدار خشونت سیاسی هستند، نشان دهد. نویسندگان تیلور لورنز، کیتی ویور، شیرا فرانکل، جیسی فورتین و دیگران نیز گفتند که چنین ستون هایی خبرنگاران سیاه پوست را در معرض خطر قرار می دهند و انتشار دیدگاه کاتن را محکوم می کنند.

منتقدان هرگز آنچه را که از نظر تاریخی نادرست (یا خارج از محدوده تفسیر مجاز) در ستون بود توضیح ندادند.

رو،مه در یک تسلیم نفس گیر عذرخواهی کرد و نه تنها قول داد که در مورد چگونگی چنین دیدگاه مخالفی در صفحات خود تحقیق کند، بلکه قول داد در آینده تعداد سرمقاله ها را کاهش دهد:

ما این قطعه و روند منتهی به انتشار آن را بررسی کرده ایم. این بررسی نشان داد که یک روند ویرایشی عجولانه منجر به انتشار یک Op-Ed شد که با استانداردهای ما مطابقت نداشت. در نتیجه، ما در حال برنامه‌ریزی برای بررسی تغییرات کوتاه‌مدت و بلندمدت هستیم که شامل گسترش عملیات راستی‌آزمایی و کاهش تعداد نوشته‌هایی است که منتشر می‌کنیم.»

بنا بر گزارش ها، بنت از کارکنان عذرخواهی کرد. اما این کافی نبود. او بعداً به دلیل انتشار ستونی که از گزینه‌ای که قبلاً در تاریخ با شورش استفاده می‌شد دفاع می‌کرد، مجبور به استعفا شد.

بنت اخیراً جدید را گفته است رسانه سمافور آن سو،برگر

«فرصت روشن كردن اينكه نيويورك تايمز وجود ندارد فقط براي اينكه به ترقي خواهان بگويد مترقي ها چگونه بايد واقعيت را ببينند وجود ندارد. این یک اشتباه بزرگ و یک فرصت از دست رفته برای او برای نشان دادن قدرت واقعی بود. او هنوز هم می‌توانست مرا ا،اج کند… من در واقع می‌دانستم وقتی برای نیویورک تایمز گزارش می‌دهی، داشتن یک هدف روی پشتت به چه م،است.

هیچ کدام از اینها مهم نبود و هیچ کدام برای AG اهمیتی نداشت. وقتی فشار به پایان رسید، مرا آتش زد و در ،‌ها انداخت و از حرمت مؤسسه علیه من استفاده کرد. به همین دلیل است که پس از مدت ها اینقدر گیج بودم که احساس کردم همه همکارانم با من مانند یک فاشیست نالایق رفتار می کنند.»

این جنجال‌ها دلیلی است که اعتماد به رسانه‌ها به پایین‌ترین حد خود رسیده است. با این حال، چهره‌هایی مانند سو،برگر همچنان آزادی بیان بیش از حد را در مقابل نقش خودش در پوشش مغرضانه که این اعتماد را تضعیف کرده است، سرزنش می‌کنند.

به همین دلیل است که در سال 2023، دیدن مصاحبه سو،برگر توسط استلتر در مورد اینکه چگونه اطلاعات نادرست بزرگترین تهدید وجودی برای سیاره زمین است، بسیار چشمگیر است. نه ت،یر هسته ای، جمعیت زیاد، جنگ، قحطی. این خطر آزادی بیان بیش از حد است که «اعتماد» را تضعیف می کند.

با این حال، نکته کلیدی این است که در مجمع جه، اقتصاد “شکاف” وجود نداشت. همان چهره‌هایی بودند که همان بلای دوران ما را از آزادی بیان ابراز می‌،د. مشکل، شسته نشده های جه، است که نمی توانند به افراد و منابع من، اعتماد کنند. خوشبختانه، همه افراد من، در داووس جمع شده اند تا راه را نشان دهند.