جورج سانتوس و حق دروغ گفتن نامزدها | مایکل سی دورف | حکم

جورج سانتوس – که قرار است فردا به ،وان یکی از اعضای جدید کنگره سوگند یاد کند – تقریباً در مورد کل بیوگرافی خود به رای دهندگان دروغ گفت. او در مورد مذهب و سابقه خانوادگی خود دروغ می گفت. در مورد تحصیلاتش دروغ گفت. او در مورد تجربه کاری خود دروغ گفت. او در مورد اینکه چه ،ی برای او کار می کرد دروغ گفت.

آیا سانتوس برای دروغ هایش عواقبی خواهد داشت؟

او قطعا میتوانست. مجلس نمایندگان این قدرت را دارد که از کرسی سانتوس خودداری کند. بند 5 اصل اول قانون اساسی مجلس را داور «صلاحیت اعضای خود» می‌داند. تصمیم دیوان عالی سال 1969 در پاول در مقابل مک کورمک اتاق کنگره را از افزودن به فهرست مدارک برشمرده شده در قانون اساسی منع می کند، اما یکی از فهرست کوتاه ا،امات قانون اساسی در اینجا مورد تردید است.

برای واجد شرایط بودن برای خدمت در مجلس، یک فرد باید حداقل هفت سال شهروند ایالات متحده باشد. سانتوس گاهی خود را پسر مهاجران برزیلی معرفی کرده است. اگر این درست باشد – ی،ی اگر سانتوس در ایالات متحده به دنیا آمده باشد – پس او یک شهروند ایالات متحده است. اما سانتوس گاهی اوقات گفته است که او در برزیل متولد شده است. اگر چنین باشد، او تنها در صورتی واجد شرایط عضویت در کنگره خواهد بود که هفت سال یا بیشتر پیش از این تابعیت خود را دریافت کرده باشد.

بنابراین، ا،ریت مجلس می توانند به عدم حضور سانتوس در انتظار بررسی وضعیت شهروندی او رأی دهند. علاوه بر این، حتی اگر سانتوس شرایط قانون اساسی برای خدمت در کنگره را برآورده کند، ممکن است با دو سوم آرای مجلس ا،اج شود.

متأسفانه، هیچ یک از این گزینه ها عملی به نظر نمی رسد. حتی مجلس نمایندگان تحت رهبری دموکرات ها به ا،اج هیچ یک از اعضای خود رای نداد – علی رغم این واقعیت که به نظر می رسید چندین نماینده جمهوری خواه مجلس به کودتای کودتای 6 ژانویه 2021 کمک می ،د. دو سوم آرا برای ا،اج مورد نیاز است، بسیار بعید است که مجلسی با ا،ریت جمهوری خواه یک هموطن جمهوری خواه را «صرفاً» به دلیل دروغگویی بیمارگونه ا،اج کند.

رد صلاحیت یکی از اعضای احتمالی مجلس به دلیل عدم رعایت شرایط شهروندی، تنها به رای ا،ریت نیاز دارد، اما حاشیه مجلس نمایندگان جمهوری خواهان به این م،ی است که آنها نمی توانند حتی یک کرسی را از دست بدهند. سانتوس متعهد شده است که از نامزدی کوین مک کارتی برای ریاست جمهوری حمایت کند، ،ی که به هر رأیی که بتواند به دست آورد نیاز دارد.

بر این اساس، سانتوس احتمالاً نمی تواند انتظاری بدتر از یک توبیخ از سوی همکارانش داشته باشد. اگر بخواهد کرسی خود را از دست بدهد، ممکن است تا دو سال دیگر نیاز نداشته باشد که با رای دهندگ، که در سال 2022 به آنها دروغ گفته است، روبرو شود.

آیا سانتوس قابل پیگرد قانونی است؟

آیا سانتوس تا این حد دوام خواهد آورد؟ ممکن است او قبل از نوامبر 2024 زند، شود؟

به طور بالقوه. دادستان های ایالتی و فدرال در حال تحقیق در مورد اینکه آیا سانتوس مرتکب جنایت شده است یا خیر. روشن ترین مسیر برای صدور کیفرخواست می تواند طی شود قانون تامین مالی مبارزات انتخاباتی. سانتوس ممکن است به طور غیرقانونی بودجه کمپین را برای استفاده شخصی منحرف کرده باشد. همچنین سوالات بی پاسخی در مورد منبع پولی که وی به کمپین خود وام داده است وجود دارد.

با این حال، خوانندگان ممکن است تعجب کنند که آیا سانتوس را می توان به خاطر دروغ هایی که به رای دهندگان برای انتخاب شدن گفت، تحت تعقیب قرار داد. بلیت‌تراشی که آگاهانه 500 دلار از شما برای آنچه که بلیت‌های کنسرت تیلور سویفت است اما در واقع جعلی هستند از شما دریافت می‌کند، مرتکب جرم کلاهبرداری می‌شود. اگر دروغ گفتن به یک نفر برای به دست آوردن پول جرم است، قطعا دروغ گفتن به هزاران نفر برای گرفتن رای آنها نیز باید جرم باشد، درست است؟

قانون قابل اجرا هر چه باشد باید در حال حاضر به نظر نمی رسد که دروغگویی برای رای را جرم انگاری کند. فدرال کلاهبرداری پستی و کلاهبرداری سیمی قو،ن، مسئولیت کیفری را به طرح های متقلبانه برای به دست آوردن «پول یا مال» ضمیمه می کنند، اما رأی نه پول است و نه دارایی. برای اطمینان، یکی دیگر از مقررات قانونی فدرال امکان کلاهبرداری با استفاده از “نقشه یا تصنعی برای سلب حق ناملموس خدمات صادقانه از دیگری.” ممکن است تصور شود که این زبان طرحی از دروغ را پوشش می دهد تا نماینده ای را انتخاب کند که آن چیزی نیست که ادعا می کند، اما در یک مورد ناشی از رسوایی انرون، دیوان عالی ماده “خدمات صادقانه” را فقط به طرح های رشوه و رشوه تعبیر کرد. دادگاه اخیراً به این استدلال رسیدگی کرد مورد دیگر که شامل محدوده ارائه خدمات صادقانه می شود، اما حتی اگر متهم (یکی از دستیاران غیررسمی سابق فرماندار سابق نیویورک، اندرو کومو) ش،ت بخورد، قانون شامل یک طرح تقلبی برای به دست آوردن رأی نمی شود.

سایر مقررات فدرال، طرح‌های متقلبانه برای به دست آوردن «هر چیزی با ارزش» یا «چیزی با ارزش» را پوشش می‌دهد – اصطلاحاتی که اصولاً می‌توانند به اندازه‌ای گسترده باشند که شامل رأی برای یک کرسی در کنگره شود. با این حال، هیچ یک از آن قو،ن فدرال دیگر قابل اجرا به نظر نمی رسد. در برخی ایالت‌ها، فرمول «چیزی با ارزش» یا «هر چیزی با ارزش» را می‌یابیم، اما نیویورک یکی از آنها نیست. قانون کیفری نیویورک شامل مقررات بسیار زیادی است که طیف گسترده ای از طرح های متقلبانه را پوشش می دهد. با این حال، مقررات خاصی در مورد تقلب در آراء و مقررات کلی تقلب وجود ندارد (اولین و دومین طرح درجه برای تقلب) در مورد طرح‌هایی اعمال می‌شود که قرب،ان را از «مالکیت» محروم می‌کنند، که به نظر نمی‌رسد رای را پوشش دهد.

محدودیت های اصلاحیه اول

آیا سانتوس به خاطر دروغ هایش به رای دهندگان از مجازات فرار می کند یا نه، آیا کنگره و مجالس ایالتی باید قو،ن موجود را اصلاح کنند تا از پیروی سیاستمداران آینده در مسیر او جلوگیری کنند؟ نمی‌توان به این سؤال به‌،وان یک موضوع سیاست عمومی پاسخ دقیق داد، زیرا متمم اول قانون اساسی حق آزادی بیان محدودیت‌هایی را برای قدرت ،ت در تبدیل دروغ‌گویی به ،وان جرم تعیین می‌کند.

که در ایالات متحده در مقابل آلوارز، دادگاه محکومیت متهم را به دلیل نقض قانون شجاعت دزدیده شده باطل کرد، قانونی که ادعای دروغین دریافت مدال افتخار کنگره را ممنوع می کرد. نظر قاضی آنتونی کندی برای اعلام حکم با جمله ای آغاز شد که به راحتی می توان برای توصیف جورج سانتوس از آن استفاده کرد: “دروغ گفتن عادت او بود.” با این وجود، و علیرغم تشخیص اینکه ادعاهای دروغین افتخارات نظامی به طور جدی به قهرمانان واقعی توهین می کند، نظر اصلی بیان کرد که دروغ به طور قطعی از حمایت متمم اول مستثنی نیست. دسته بندی خاصی از دروغ ها – مانند افترا و کلاهبرداری مالی – ممکن است دروغگو را در معرض مجازات قرار دهد، اما غیبت بیشتر دروغ، آزادی بیان است.

برخی ناظران خواندند آلوارز برای محافظت قاطع از دروغ ها این یک اشتباه است. این قضیه فقط بر این باور است که دروغ به طور قطعی قابل رد نیست. بین کاملاً محافظت شده و کاملاً محافظت نشده، خط کجاست؟

سمپوزیوم آوریل 2022 با حمایت موسسه اصلاحیه نایت اول در دانشگاه کلمبیا با ،وان “دروغ، آزادی بیان و قانون” از منظرهای مختلف به این سوال پرداخت. دو تا از این مقاله‌ها به نکاتی پرداختند که نزدیک به آنچه می‌تو،م آن را «مشکل جورج سانتوس» بنامیم. کاردوزو استاد حقوق مقاله دبورا پرلشتاین یک مورد قوی برای مجاز بودن مقررات گفتاری که نهادهای دموکراسی را ترویج می کنند، مطرح کرد. برای مبارزه با ارعاب رأی دهندگان، دادگاه ها مناطق حائل را تأیید کرده اند که تبلیغات بلافاصله در اطراف محل های رأی گیری را ممنوع می کند. برخی از انواع دروغ ها – مانند اطلاعات نادرست در مورد مکان و زمان رای دادن – باید برای محافظت از آنچه که پروفسور پرلشتاین به درستی آن را “صداقت انتخابات” می نامد، غیرقابل توصیف باشد. در ضمن پاورقی 14 پروفسور حقوق UCLA سهم یوجین ولوخ به دو پرونده دادگاه بدوی اشاره کرد که مجازات نامزدهایی را که در مورد اعتبار خود دروغ می گفتند، تایید کرد. با این حال، او همچنین مشاهده کرد آلوارز، پس از آن موارد تصمیم گرفته شد، ممکن است بر ادامه حیات آنها تأثیر بگذارد.

اگرچه مقالات پروفسور پرلشتاین، ولوخ، و سایر مشارکت کنندگان در سمپوزیوم روشنگر است، من هیچ یک از آنها را نمی خوانم تا بگویم که آلوارز یا هر پرونده دیوان عالی دیگری به طور مستقیم به مشکل جورج سانتوس می پردازد. با این حال، در حالی که این سؤال از نظر فنی باز است، آلوارز احتمالاً بهتر است برای جلوگیری از جرم انگاری مستقیم دروغ های نامزد در مورد اعتبارنامه خوانده شود.

سیاستمداران به طور معمول دروغ می گویند. تعداد کمی رقیب جورج سانتوس هستند، خیلی کمتر دونالد ترامپ که در طول چهار سال ریاست جمهوری خود بیش از سی هزار دروغ گفت. با این حال، دروغ در سیاست فراوان است. بسیاری از دروغ هایی که سیاستمداران می گویند به موضوعاتی مربوط می شود که برای رای دهندگان برجسته تر از انواع دروغ هایی است که سانتوس در مورد زندگی نامه خود گفته است.

دروغ در مورد اعتبارنامه به رای دهندگان آسیب می رساند، اما آسیب بیشتر انتزاعی است. رای دهندگ، که متوجه می شوند سانتوس هرگز در گلدمن ،س یا سیتی گروپ کار نکرده است، بدتر از سانتوس فکر می کنند که ادعا کرده است کار کرده است، اما احتمالاً در زندگی روزمره خود آسیبی نخواهند دید.

در مقابل، دروغ در مورد نیات یک نامزد می تواند صدمات جدی وارد کند. رای دهندگ، که متوجه می شوند که یک نامزد وقتی گفته است که هزینه های اجتماعی را افزایش می دهد و مالیات ها را کاهش می دهد بدون اینکه به ،ری بودجه اضافه کند، دروغ می گوید، در جیب خود احساس فشار می کنند. رای دهندگ، که فریب ادعای نادرست یک نامزد را می خورند که او یک برنامه مخفی برای پایان دادن به یک جنگ مرگبار یا یک برنامه بیمه درم، نامشخص برای جایگزینی برنامه موجود دارد، می توانند بهای آن را با جان خود بپردازند. منع دروغ های کمتر جدی در مورد اعتبارنامه ها، اما نه دروغ های عموماً جدی تر در مورد اه، سیاست، منطقی نیست. و با این حال، مطمئناً نمی توان دروغ های مربوط به اه، سیاست را مطابق با متمم اول جرم انگاری کرد. برای انجام این کار مست،م نظر قاضی کندی است آلوارز یک اورول را “و، حقیقت” نامید.

* * *

اگر متمم اول به این م،ا باشد که سانتوس و نامزدهای افسانه‌گرای آینده نمی‌توانند به خاطر دروغ‌هایشان مسئولیت کیفری داشته باشند، به این م،ا نیست که ما در برابر آنها ناتوان هستیم. ممکن است شواهدی مبنی بر تامین مالی کمپین یا جنایات دیگر سانتوس ظاهر شود. و در بیشتر موارد، می‌تو،م روی رو،مه‌نگاران و به‌ویژه کمپین‌های مخالف (که پرونده‌های تحقیقات مخالفان را می‌سازند) حساب کنیم تا ،ت‌هایی را در کمد یک نامزد مدت‌ها قبل از روز انتخابات کشف کنیم.

به نوعی، سانتوس یک سیاستمدار است که تشخیص دروغ‌هایش قبل از انتخابات برای رای‌دهندگان آسان نبود. مشکل بزرگ‌تری که دموکراسی ما با آن مواجه است از دروغ‌های آشکاری ناشی می‌شود که بسیاری از آمریکایی‌ها با وجود انبوهی از شواهدی که تصمیم به نادیده گرفتن آن‌ها می‌کنند، مشتاقانه باور می‌کنند. اگرچه منکران انتخابات عموماً در انتخابات میان‌دوره‌ای 2022 ش،ت خوردند، اما این واقعیت که بسیاری از آنها نامزدی حزب جمهوری‌خواه را ،ب ،د، میزان باور جمهوری‌خواهان به دروغ بزرگ را نشان می‌دهد. و این چیزی نیست که از مضحک چهره بگوییم QAnon تئوری های توطئه که میلیون ها آمریکایی به آن– از جمله برخی از اعضای کنگره – مش، شوید.

مشکل واقعی جورج سانتوس برای رفتن به مجلس نمایندگ، که به تازگی تحت کنترل جمهوری خواهان است این نیست که او به دلیل بی توجهی به حقایق و حقیقت برجسته خواهد شد. این است که او درست در آن جا خواهد شد.