گزارشگر تایمز شادی را در فضاهای امن رسانه های اجتماعی می یابد – جاناتان تورلی

«پس از یک ساعت یا بیشتر که شب گذشته در Bluesky گشتم، چیزی را احساس کردم که مدت‌هاست در رسانه‌های اجتماعی احساس نمی‌کردم: رایگان.

فارغ از ایلان ماسک و تلاش خسته کننده او برای تبدیل X به یک اتاق پژواک جناح راست که در آن او و دوستانش شخصیت های اصلی دائمی و اجتناب ناپذیر هستند.

از آنجایی که ماسک سیستم سانسور را برچیده است، خبرنگار نیویورک تایمز اکنون آن را “اتاق پژواک جناح راست” می داند. بنابراین، چه چیزی Bluesky را می سازد؟

در X، هیچ کمبودی برای ترول های چپ و راست وجود ندارد. با این حال، به سختی یک محفظه اکو است. بسیاری از لیبرال ها از جمله تأثیرگذارترین ها هستند و از راست و دیگران انتقاد می کنند، از جمله ماسک و ای،. همچنین سهم خود را از ترول های چپ افراطی دارد. با این حال، این واقعیت است که به چنین صداهایی از سمت راست نیز اجازه می دهد که به نظر می رسد پاسخ نفس نفس و هیپو،یک لیبرال ها را ایجاد می کند.

در زمان توییتر، درست مثل آهنگ برادران آلمن بود:

«پرندگان آبی
خواندن یک آهنگ
هیچی جز پرندگان آبی
تمام روز”

بسیاری دیدگاه خود را با ،وان “من می توانم اکنون نفس بکشم” در مورد Bluesky و اینکه چگونه دوباره در میان دوستان بودن عالی است – و توسط نگهبانان رسانه های اجتماعی زیر نظر گرفته اند. درست مثل قدیم. قابل ذکر است، روز اعتراف می کند که سایت X نیست و بعید است که آن را جایگزین کند. روز اعتراف کرد که وقتی برای اولین بار به بلواسکی پیوست، بیشتر آزاردهنده بود تا رهایی:

صراحتاً، این نیز به نوعی آزاردهنده بود. فعال‌ترین پوسترها در فید من، نارضایتی‌های چپ‌گرای توییتری بود که در نفرت خود از آقای ماسک متحد شدند، اما نتوانستند از صحبت ، درباره او دست بردارند. حساب کاربری من غیرفعال شد و به پلتفرم های دیگر رفتم.”

به اعتبار او، به نظر می‌رسید که رز تنوع افکار را در فضاهای کمتر «تدبیر شده» از دست داده است. با این وجود، اکنون این یک موهبت الهی برای ،، است که به دنبال دوری بیشتر از دیدگاه های مخالف هستند.

از قضا، یک درس از این انتخابات این است که هم مطبوعات و هم کارشناسان به طور فزاینده ای از ارتباط با ا،ر نقاط کشور خارج می شوند. شوک ابراز شده توسط بسیاری به دلیل عدم مواجهه با دیدگاه های مخالف است – نه نیاز به انزوای ایدئولوژیک بیشتر.

این تلاش غم انگیز در بسیاری از مش،ینی که اکنون واشنگتن پست و ام اس ان بی سی را تحریم می کنند مشهود است. به نظر می رسد جنیفر روبین، نویسنده MSNBC و ستون نویس واشنگتن پست از چنین تلاش هایی حمایت می کند. روبین یک مار،یست مشهور است. گروچو مار،یست، ی،ی. مار، به قول معروفی می گوید: “من نمی خواهم به هیچ باشگاهی تعلق داشته باشم که مرا به ،وان یکی از اعضای آن بپذیرد.” روبین قبل از حمایت از استعفای رو،مه‌اش (به دلیل حمایت ن، از یک نامزد ریاست‌جمهوری) یا تحریم مورنینگ جو (برای مجری، که با دونالد ترامپ صحبت می‌کنند)، ستون‌نویس جمهوری‌خواه پست بود که قبل از آن خواستار سوزاندن حزب شود. پایین

لیبرال‌ها ترجیح می‌دهند که پست را ، کنند، اگر می‌خواهد دیدگاه‌های مخالفی را معرفی کند. برای صاحب و ناشر پست، رو،مه پس از بیگانگی بیش از نیمی از کشور با تبدیل شدن به اتاق پژواک، با یک فاجعه تمام عیار مواجه است. ویلیام لوئیس، ناشر و مدیر عامل شرکت، این موضوع را به صراحت بیان کرد و به کارکنان گفت: «بیایید آن را کتمان نکنیم… ما در حال از دست دادن مقدار زیادی پول هستیم. مخاطبان شما در سال های اخیر به نصف کاهش یافته است. مردم مطالب شما را نمی خوانند. درسته؟ من دیگر نمی توانم آن را بپوشانم.»

پاسخ کارکنان پست درخواست ا،اج لوئیس بود. این خبرنگاران و ستون نویسان ترجیح می دهند شغل خود را از دست بدهند تا تعصب.

بدیهی است که روز و دیگران حق دارند در سیلوهای لیبرال سخت پناه بگیرند. با این حال، با ایجاد فضاهای امن برای لیبرال‌ها برای جلوگیری از تحریک دیدگاه‌های مخالف، خوانندگان را به رسانه‌ها یا رأی دهندگان را به دموکرات‌ها بازگرداند.