وقتی سکوت بلندتر از کلمات صحبت می کند

توسط دنیس کراچ

دیوان عالی در حال حاضر دو پرونده دارد که هر کدام فرصتی را برای رسیدگی به یک مشکل دیرینه با رویه فدرال در صدور تأییدیه های خلاصه بدون نظر در پرونده های ثبت اختراع فراهم می کند. در ParkerVision v. TCL Industries Holdings Co.، شماره 24-518، و Island Intellectual Property LLC v. TD Ameritrade, Inc.، شماره 24-461، درخواست کنندگان استفاده از احکام قانون 36 توسط حوزه فدرال را به چالش می کشند – جایی که دادگاه به سادگی تصمیم دادگاه پایین تر را بدون نظر کتبی تأیید می کند. هر دو دادخواست به خوبی توسط مشاوران متخصص تهیه شده اند و هر دو اخیراً از حمایت دوستانه قوی برخوردار شده اند.

موارد از زوایای مختلف موضوع را مطرح می کند. ParkerVision بر درخواست‌های تجدیدنظر از سوی هیئت محاکمه و استیناف ثبت اختراع (PTAB) تمرکز می‌کند و استدلال می‌کند که استفاده از قانون 36 توسط مدار فدرال، ا،ام صریح 35 USC § 144 را نقض می‌کند که دادگاه «باید . . . دستور و نظر آن» هنگام تصمیم گیری در مورد درخواست تجدیدنظر از اداره ثبت اختراع. این پرونده پس از آن به وجود آمد که مدار فدرال به طور خلاصه تصمیمات PTAB مبنی بر باطل شدن حق اختراعات فناوری ارتباطات بی سیم پارکر ویژن را تأیید کرد. جزیره IP، از سوی دیگر، تأیید قاعده 36 در مورد حکم خلاصه دادگاه منطقه را به چالش می کشد که حق اختراع آن را تحت 35 USC § 101 باطل می کند. جزیره IP استدلال می کند که تأیید یک کلمه ای ش،ت دادگاه منطقه را در به کارگیری صحیح استانداردهای قضاوت خلاصه در مورد مناقشه پنهان می کند. مسائل واقعی زیربنای تعیین صلاحیت

هر دو مورد نشان می‌دهند که چگونه استفاده مکرر فدرال از قانون 36 شفافیت و مسئولیت‌پذیری در قانون ثبت اختراع را تضعیف می‌کند. در مورد ParkerVision، این رویه به دادگاه اجازه می دهد تا از وظیفه قانونی خود برای نظارت بر قضات ثبت اختراع اداری از طریق تصمیم گیری مستدل چشم پوشی کند. برای جزیره IP، تأیید خلاصه مبهم می کند که آیا دادگاه به درستی رسیدگی دادگاه منطقه به شواهد واقعی مورد مناقشه را در زمینه قضاوت خلاصه بررسی کرده است یا خیر.

زمان این دادخواست ها به ویژه مهم است، زیرا هر دو پرونده اخیراً از حمایت دوستانه قابل توجهی برخوردار شده اند که نگر، های متمایز اما مکمل در مورد رویه قانون 36 مدار فدرال را برجسته می کند. در ParkerVision، دو پرونده دوستانه دادگاه که در 20 نوامبر 2024 ثبت شده اند، بر مفاهیم امنیت ملی و تفسیر قانونی تأکید دارند. در همین حال، در جزیره IP، سه پرونده کوتاه در تاریخ 22 نوامبر 2024 به همراه یک خلاصه پاسخگو در مورد مخالفت بایگ، شد. این مجموعه‌های موازی از خلاصه‌ها، استدلال‌های محکمی را در اختیار دادگاه قرار می‌دهد که چرا مداخله لازم است تا به آنچه بسیاری به ،وان عدم شفافیت نگران‌کننده در درخواست‌های ثبت اختراع می‌دانند، رسیدگی شود.

پارکر ویژن

دو خلاصه amicus که در 20 نوامبر 2024 ثبت شد، پشتیب، قابل توجهی از دادخواست ParkerVision ارائه می کند. اولین مختصر، از صندوق اختراع منصفانه بر استدلال تفسیر قانونی تأکید می کند، در حالی که است، بی عدالتی بر پیامدهای امنیت ملی و استفاده استراتژیک شرکت های فناوری چینی از اقدامات IPR تمرکز دارد.

استدلال نقض قانونی: مختصر صندوق اختراع منصفانه یک تحلیل متنی و تاریخی کامل از ا،امات نظر بند 144 USC 35 ارائه می دهد. خلاصه اصل و نسب این ماده را به ا،امات مشابه در قانون تاکر 1887 و قانون 1929 برمی‌گرداند که صلاحیت تجدیدنظر اختراع را در دادگاه گمرک و تجدیدنظر اختراع محول می‌کرد. همانطور که خلاصه توضیح می‌دهد: «تصمیم کنگره برای گنجاندن «زبان ی،ان» که مست،م ارائه نظر در قانون 1929 و بعداً در بند 144 است، نشانه‌ای از قصد «ادغام» آن تفسیر قضایی ثابت است. این زمینه تاریخی استدلال اصلی پارکر ویژن را تقویت می کند که کنگره قصد داشت «نظر» به م،ای توضیح کتبی دلایل باشد.

خلاصه تاکید می کند که دادگاه ها به طور مداوم زبان قانونی مشابه را برای نیاز به نظرات توضیحی تفسیر می ،د. به ،وان مثال، در راجرز علیه هیل، 289 ایالات متحده 582، 587 (1933)، دیوان عالی یک “نظر” قضایی را به ،وان “بیان دلایلی که حکم بر آن استوار است” تعریف کرد. پیشینه خود مدار فدرال اذعان می کند که احکام قانون 36 “نظر نیستند” و هیچ دلیل توضیحی ارائه نمی دهند. Rates Tech., Inc. v. Mediatrix Telecom, Inc.، 688 F.3d 742, 750 (Fed. Cir. 2012).

بعد امنیت ملی: خلاصه Injustice Pool این واقعیت را برجسته می کند که اقتصاد ایالات متحده و سیستم ثبت اختراع هر دو در مقیاس جه، عمل می کنند. این خلاصه به‌ویژه بر نحوه استفاده استراتژیک شرکت‌های چینی از رویه‌های IPR همراه با تأییدیه‌های قانون 36 برای استفاده از فناوری آمریکایی متمرکز است. این خلاصه خاطرنشان می کند که “شرکت های چینی صدها دادخواست IPR را به PTAB ارسال می کنند تا حقوق ثبت اختراع شرکت های کوچک آمریکایی را باطل کنند.” شرکت TCL Industries – پاسخ دهنده در این مورد – را به ،وان “یکی از بدترین متخلفان در این زمینه جنگ اقتصادی” معرفی می کند.

این بریف به تحقیقات ،ت در مورد TCL اشاره می کند و خاطرنشان می کند که این شرکت توسط دفتر صنعت و امنیت در لیست نهاد قرار گرفته است و CFIUS به دلیل نگر، های امنیت ملی از ،ید Novatel Wireless منع شده است. این زمینه نشان می دهد که رویه تأیید خلاصه مدار فدرال ممکن است به طور ناخواسته به انتقال فناوری استراتژیک به دشمنان خارجی با کاهش شفافیت و نظارت بر تصمیمات ابطال PTAB کمک کند.

مقیاس مسئله: هر دو خلاصه بر ماهیت گسترده قانون 36 مدار فدرال در تجدید نظرهای PTAB تاکید می کنند. طبق آمار ذکر شده در خلاصه صندوق اختراع منصفانه، مرکز فدرال از قانون 36 برای تأیید خلاصه تصمیمات PTAB تقریباً 580 بار از سال 2015 استفاده کرده است که تقریباً 43 درصد از این درخواست‌ها را نشان می‌دهد.

نگر، های مشروعیت نهادی: خلاصه ها همچنین نشان می دهند که چگونه تأییدیه های قانون 36 اعتماد به مدار فدرال و PTAB را تضعیف می کند. صندوق اختراع منصفانه خاطرنشان می کند که یک مطالعه GAO در سال 2022 نشان داد که ا،ریت قضات PTAB برای تغییر تصمیمات خود بر اساس نظرات منصوبان سیاسی تحت فشار هستند. بدون بررسی شفاف استیناف که دلایل تصمیمات را توضیح دهد، پاسخگویی در سیستم کاهش می یابد. خلاصه Injustice Pool استدلال می‌کند که تأییدیه‌های خلاصه به‌ویژه از طرف‌های دارای منابع خوب سود می‌برند که می‌توانند چندین دادخواست IPR ارائه کنند. بر اساس گزارش کمیسیون تجارت بین‌الملل ایالات متحده، این خلاصه ،ن می‌زند که نقض حق اختراع توسط شرکت‌های چینی به تنهایی سالانه بین 500 تا 2.8 میلیارد دلار برای اقتصاد ایالات متحده هزینه دارد.

TCL از حق خود برای پاسخگویی به این پرونده چشم پوشی کرده است، اما دیوان عالی هنوز پرونده را برای تصمیم گیری در مورد ادامه دادخواست در تقویم خود قرار نداده است.

= = =

مالکیت م،وی جزیره

دادخواست جزیره IP حمایت دوستانه قابل توجهی را به دست آورده است، با سه مورد از دوستان دادگاه و همچنین یک گزارش پاسخگو از Ameritrade که همگی در اوا، نوامبر 2024 ثبت شده است. این موارد ارسالی نگر، های متمایز اما مکمل را در مورد عملکرد مدار فدرال، به ویژه تمرکز بر روی استفاده مکرر دادگاه از تأییدیه های قانون 36 در پرونده های ثبت اختراع.

استدلال های مشروعیت نهادی انجمن حقوق IP بوستون (BIPLA).: خلاصه BIPLA بر نگر، های اساسی در مورد مشروعیت نهادی در رویه 36 قانون مدار فدرال تأکید می کند. BIPLA با تکیه بر نوشته‌های Justice Scalia درباره مشروعیت قضایی، استدلال قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کند که «تصمیم بدون توجیه اصولی به هیچ وجه اقدام قضایی نخواهد بود». ببینید برنامه ریزی والدین در برابر کیسی.

خلاصه BIPLA شواهد تجربی قدرتمندی را به ارمغان می‌آورد، با استناد به تحقیقات نشان می‌دهد که مدار فدرال به ازای هر 2.7 نظر یک تصمیم قانون 36 صادر می‌کند – نرخی که بسیار بیشتر از مدارهای دیگر است. این خلاصه به ویژه در مورد نحوه استفاده از تأییدیه های قانون 36 در چالش های واجد شرایط بودن پتنت بسیار مهم است. همان‌طور که BIPLA توضیح می‌دهد، این تأییدات خلاصه به‌ویژه هنگام رسیدگی به موضوعات «مبهم» مانند واجد شرایط بودن موضوع، جایی که کاربرد صحیح قانون هنوز در حال تکامل است، مشکل‌ساز هستند. در مورد جزیره IP به طور خاص، خلاصه اشاره می کند که شرکت بیش از 1400 صفحه شواهدی را ارائه کرد که ماهیت غیر متعارف فرآیندهای ثبت اختراع خود را نشان می داد – شواهدی که در تأیید خلاصه مدار فدرال هیچ توجه صریحی را دریافت ن،د.

خلاصه هریس برامفیلد: دیدگاه مخترع: برومفیلد یکی از مخترعان فناوری تجارت است و با تکیه بر تجربه مستقیم خود به ،وان یک مخترع مشهور در تجارت الکترونیک، دیدگاه منحصر به فردی را به بحث می آورد. سهم شخصی برومفیلد در این موضوع ناشی از تجربه خود او در زمینه تعیین صلاحیت پتنت، داشتن یک ابزار رابط کاربری گرافیکی تجارت الکترونیکی در اوایل دهه 2000 است که “اجازه داد و ستد سریع‌تر و دقیق‌تر را با قیمت مورد نظر معامله‌گر انجام می‌داد.” در حالی که برخی از اختراعات برامفیلد قبلاً توسط مدار فدرال واجد شرایط تشخیص داده شده بودند، دو مورد دیگر بعداً در تأییدیه خلاصه مدار فدرال واجد شرایط نبودند – با وجود بیش از 800 صفحه شواهد غیر قابل مناقشه در مورد ماهیت غیر متعارف این فناوری. استدلال حقوقی کلیدی این خلاصه این است که رویکرد مدار فدرال اصول قضاوت خلاصه اساسی را نقض می کند.

من انتظار دارم که برومفیلد در ژانویه دادخواست خود را با تمرکز بر واجد شرایط بودن نوآوری الکترونیکی به دیوان عالی ارائه کند.

انجمن تحلیل قانونی مشاور آمی،: AAC استدلال می‌کند که رویه مدار فدرال در صدور تأییدیه‌های قانون 36 «بدون نظر» در پرونده‌های ثبت اختراع، ا،امات اولیه فرآیند عادلانه را برآورده نمی‌کند و مأموریت مرکزی دادگاه را در توسعه سابقه قانون ثبت اختراع سازگار تضعیف می‌کند. خلاصه اشاره می کند که مدار فدرال از تأییدیه های قانون 36 بسیار بیشتر از سایر دادگاه های مدار استفاده می کند، و استدلال می کند که این رویه به ویژه در موارد واجد شرایط بودن حق ثبت اختراع که نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق تحت آزمون مایو/آلیس دادگاه عالی دارد، نامن، است. هنگامی که مرکز فدرال به طور خلاصه تصمیم دادگاه منطقه ای را در مورد بی اعتباری پتنت بدون توضیح تأیید می کند، طرفین از نحوه ارزیابی شواهد یا اعمال قانون توسط دادگاه استیناف مطلع نمی شوند.

یک استدلال کلیدی در خلاصه بر آسیب خاص ناشی از این پرونده متمرکز است، جایی که دادگاه منطقه ای حق اختراع جزیره را از طریق قضاوت اجمالی بدون انجام تجزیه و تحلیل کامل مایو/آلیس یا در نظر گرفتن سوابق واقعی گسترده در حمایت از صلاحیت ثبت اختراع باطل کرد. AAC ادعا می کند که تأیید یک کلمه ای مدار فدرال به طور مؤثر بر این تحلیل ناقص تأثیر گذاشته و جزیره را از حقوق دادرسی قانونی قانون اساسی و حق محاکمه هیئت منصفه در مورد موضوعات واقعی مورد مناقشه محروم کرده است. خلاصه تاکید می کند که دارندگان حق ثبت اختراع حق دارند بدانند که دادگاه ها چگونه مدارک را هنگامی که حقوق مالکیت آنها در خطر است ارزیابی می کنند.

AAC از دادگاه عالی می خواهد تا آنچه را که به ،وان شکاف مداری در مورد استفاده از تأییدیه های خلاصه توصیف می کند، حل و فصل کند، با این استدلال که استفاده مکرر مدار فدرال از قانون 36 باعث ایجاد عدم اطمینان و ناسازگاری در قانون ثبت اختراع می شود. خلاصه به یک تعارض قانونی در مورد درخواست تجدیدنظر PTAB اشاره می کند، که در آن 35 USC § 144، مرکز فدرال را م،م به صدور نظر می کند، با این حال دادگاه هنوز هم گاهی اوقات از طریق قانون 36 چنین درخواست هایی را برطرف می کند. ACC پیشنهاد می کند که دیوان عالی نیز پارکر ویژن را به ،وان یک پرونده همراه در نظر بگیرد.

پاسخ TD Ameritrade: خلاصه پاسخگوی TD Ameritrade دفاع قاطعانه ای از قانون 36 مدار فدرال ارائه می کند و استدلال می کند که این قانون هم از نظر قانونی من، است و هم به خوبی تثبیت شده است. این خلاصه به رد مکرر دادخواست‌های قانون 36 توسط دیوان عالی کشور در پنج سال گذشته اشاره می‌کند و به بی،ه قبلی دادگاه اشاره می‌کند که دادگاه‌های استیناف در مورد “اینکه یا چگونه نظرات را بنویسند یا نه.” تیلور علیه مک کیتن، 407 US 191 (1972). این خلاصه همچنین بر شایستگی ها متمرکز است – با این استدلال که ادعاهای ثبت اختراع جزیره IP از نظر غیرقابل تمایز با مواردی که در آلیس شرکت زیرا این اختراع صرفاً اجرای شیوه‌های اقتصادی اساسی (مدیریت حساب‌های بانکی جمع‌آوری شده و مح،ه سود) در رایانه‌های عمومی است.