سوء استفاده ، خیریه نیست. قانون شکنجه به قرب،ان برای صدماتی که متهمان به آنها وارد کرده اند، خسارت پرداخت می کند. مصونیت خیریه خسارات ناشی از جرمی را که مؤسسات غیرانتفاعی مانند کلیساها باید بپردازند، محدود می کند، ظاهراً به این دلیل که موسسات خیریه کارهای خوبی انجام می دهند. کلیساها نباید فقط به این دلیل که ظاهراً کارهای خوبی انجام می دهند، از مسئولیت جرم در مورد آزار ، خود مصون باشند.
کلیساها مدعی این محدودیت خیرخواهانه در مورد مسئولیت خود در قبال قرب،ان بدرفتاری هستند. دادگاه ها به بحث ادامه می دهند که آیا باید کلیساها را آزاد کنند یا آنها را مسئول آسیب های وارده به بازماندگان بدانند.
دادگاه ها باید شفاف تر باشند که متهمان کلیسا نباید از هرگونه مسئولیت جرم در مورد سوء استفاده ، مبرا باشند.
خطاهای عمدی: کارولینای ج،ی
را دادگاه عالی کارولینای ج،ی فقط به اتفاق آرا، در دو علیه اسقف چارلستون، که مصونیت خیریه کلیساها را از مسئولیت آنها رها نمی کند عمدی تخلفات دادگاه های پایین تر، مدار و استیناف ایالت، شکایت جان دو علیه اسقف چارلستون و اسقف چارلستون را رد ،د و به این نتیجه رسیدند که متهمان از نظر خیریه از این شکایت مصون هستند.
شاکی جان دو مدعی شد: «او در سال 1970 هنگام تحصیل در ک، هفتم در مدرسه ای که توسط اسقف نشین اداره می شد توسط دو تن از معلمانش مورد تجاوز ، قرار گرفت. ادعاهای خواهان علیه معلمان یا بر اساس پاسخگوی مافوق نیست. درعوض، او مدعی است که اسقف نشین در قبال رفتار خاصی که باعث آسیب او شده است، مسئولیت جرم مستقیم و مستقل دارد. مافوق پاسخگو، کارفرمایان را مسئول اعمال ظالمانه کارکنان خود می داند. دو می خواست کلیسا را \u200b\u200bمسئول رفتار نادرست خود بداند. جرایمی که دو ادعا کرد، «خطاهای عمدی ناشی از ناراحتی عاطفی، نقض وظیفه امانتداری، پنهان کاری متقلبانه و توطئه مدنی» بوده است.
آیا چارلستون مصون بود؟ کارولینای ج،ی در سال 1914 مصونیت خیریه را پذیرفت. دادگاه عالی کارولینای ج،ی آن را در سال 1981 لغو کرد. آنها خاطرنشان می کنند که امروزه چنین مصونیتی "دکترین نامطلوب" است که "یک عقب نشینی مداوم از بسیاری از حوزه های قضایی را ش،ت می دهد." با این وجود، دادگاه و دادگاه تجدیدنظر، شکایت جان دو را رد ،د و به این نتیجه رسیدند که کلیسا در سال 1970 از مصونیت خیریه در برابر تمام تخلفات عمدی برخوردار است.
دادگاه عالی کارولینای ج،ی مخالفت کرد. به اتفاق آرا.
با تکیه بر جفکوات علیه کین، قاضی دی. گاریسون هیل در تصمیم دادگاه در سال 1973 نوشت که «قاضی لوئیس، برای دادگاه متفق القول در جف کتدقت کرد که دکترین مصونیت خیریه هرگز به جرایم عمدی تسری پیدا نکرده است.» این چیزی بود که قانون همیشه گفته بود. لوئیس همچنین اظهار داشت: «استفاده از دکترین مصونیت در مورد جرم عمدی نه از نظر سابقه و نه، ما نتیجه می گیریم، دلیل یا عدالت نیست.» سپس هیل با روحیه لوئیس نتیجه گیری کرد: «هیچ چیزی در تصمیمات ما در نیم قرن پس از آن جف کت این قضاوت را متز،ل می کند.»
عقل و عدالت پیروز شد. پرونده دوباره اعاده شده است، بنابراین به جای رد ادعاهای دو در دادگاه رسیدگی می شود.
همه موارد سوء استفاده ، باید به این ترتیب رسیدگی شود. به جای استفاده از مصونیت خیریه برای خاتمه دادن به دعوی، اجازه دهید دادگاه ها بررسی کنند که آیا تخلف ظالمانه وجود داشته است یا خیر. من دوست دارم که ورمونت دادگاه ها از اعمال مصونیت خیریه برای پرونده های سوء استفاده ، خودداری ،د.
سهل انگاری: ماساچوست
در مقابل، در ماساچوستشاکیان از همان ابتدا نگران بودند که مصونیت خیریه خسارات آزار ، آنها را به 20000 دلار محدود کند. شاکیان بسیاری از ادعاها را بردند، اما نه همه، مبنی بر اینکه مصونیت خیریه اعمال نمی شود. کلیساها ابتدا استدلال ،د که قبل از سال 1971، زم، که مصونیت مطلق خیریه وجود داشت، از هرگونه دعوای رفتاری مصون بودند. برخی از دادگاه ها حکم ،د که پس از سال 1971، متهمان کلیسا از این مصونیت محروم شده بودند. مصونیت خیریه همچنان محدود می کند به دلیل اینکه 20000 دلار مجموع خسارت به وکلا اجازه نمی دهد که پرونده ها را بپذیرند و هزینه های قانونی دریافت کنند کافی نیست.
دادگاه های ماساچوست هنوز در حال بررسی محل و چگونگی مصونیت خیریه هستند. در سال 2022، دادگاه عالی قضایی ماساچوست یک ،ن پرونده ای علیه اسقف کاتولیک رومی اسپرینگفیلد، با این پرسش که آیا مصونیت خیریه اسقف را از مسئولیت سوء استفاده در دهه 1960 آزاد می کند یا خیر. به قول دادگاه،
با رسیدن به شایستگی، تشخیص می دهیم که مصونیت خیریه معمولی، اسقف کاتولیک رومی اسپرینگفیلد را تنها از شمارش ادعای استخدام سهل انگیز و نظارت جدا می کند. این از اسقف کاتولیک رومی اسپرینگفیلد در برابر اتهامات مربوط به تجاوز ، علیه شاکی محافظت نمی کند، زیرا این اتهامات شامل رفتار مربوط به یک مأموریت خیریه نمی شود.
دادگاه به این نتیجه رسید که سوء استفاده آشکارا به خیریه مربوط نمی شود، که درست است.
با این وجود، همچنین بیان کرد که «ادعای نظارت سهل آمیز دقیقاً همان ادعایی است که مصونیت خیریه عرفی در برابر آن محافظت می کند».
واقعا؟ استخدام سهل انگارانه و نظارت سهل انگارانه دقیقاً همین است
انواع فعالیت هایی که از سوء استفاده کنندگان و م،عان سوء استفاده کنندگان محافظت می کند. متهمان مذهبی مدت هاست که آسیبی را که کارمندان خود وارد می کنند نادیده می گیرند، فقط وانمود می کنند که وجود ندارد، حتی زم، که همه شواهد نشان می دهد که از سوء استفاده اطلاع دارند و آن را پنهان می کنند. مصونیت خیریه برای استخدام و نظارت، کلیساها را از نادیده گرفتن کشیشان، برادران، خواهران و افراد مذهبی که استخدام می کنند مصون می گذارد و وانمود می کنند که چیزی در مورد آنها نمی دانند و مسئول سوء استفاده ، نیستند.
عقل و عدالت نتیجه دیگری می طلبد.
کارولینای ج،ی گام خوبی در جهت رهایی از جرایم عمدی از مصونیت خیریه برداشت. با این حال مصونیت خیریه همچنان در شرایط بسیار زیادی از کلیساها محافظت می کند. سوء استفاده ،، چه عمدی یا سهل انگارانه، هرگز خیریه نیست. تظاهر به آن به بازماندگان سوء استفاده آسیب می رساند. امروز در هر شرایطی باید بحث برانگیز باشد.